Ετικέτα: έγκλημα

Γνωρίζοντας τα παρακάτω ίσως καταφέρουμε στην επόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης να αυξήσουμε το επίπεδο ευαισθητοποίσης μας.

Η Kitty Genovese έπεσε θύμα επίθεσης από έναν μανιακό με μαχαίρι καθώς γύριζε σπίτι της το Μάρτιο του 1964. Η επίθεση συνέβη σε μία σε μία αξιοπρεπή γειτονιά της Νέας Υόρκης. Οι κραυγές της και η μάχη που έδωσε έδιωξαν αρχικά τον επιτιθέμενο αλλά, βλέποντας ότι κανείς δεν ερχόταν για βοήθεια, ο άντρας επιτέθηκε ξανά. Για ακόμη μία φορά εκείνη μπόρεσε να ξεφύγει, φωνάζοντας και ζητώντας βοήθεια. Όμως οι κραυγές της ήταν ανώφελες και σύντομα εγκλωβίστηκε. Κακοποιήθηκε σεξουαλικά και μαχαιρώθηκε οχτώ φορές. Κατά τη διάρκεια της μισής ώρας που χρειάστηκε ο άντρας για να σκοτώσει την Kitty, ούτε ένας από τους γείτονες δεν τη βοήθησε.
Περίπου μίση ώρα αφότου ξεκίνησε η επίθεση, η αστυνομία δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από έναν ανώνυμο μάρτυρα. Ανέφερε το περιστατικό αλλά δεν έδωσε το όνομα του γιατί δεν ήθελε να «ανακατευτεί». Την επόμενη μέρα, όταν η αστυνομία πήρε καταθέσεις από τους κατοίκους της περιοχής, 38 άνθρωποι παραδέχτηκαν ανοιχτά ότι άκουσαν τις κραυγές. Όλοι είχαν χρόνο στη διάθεση τους να κάνουν κάτι αλλά δεν ενήργησαν. Είναι ίσως κατανοητό ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους δεν πήγαν να βοηθήσουν από φόβο μήπως δεχθούν επίθεση, αλλά γιατί δεν κάλεσαν την αστυνομία;

Δύο ψυχολόγοι ο Latane και ο Darley αποφάσισαν να διερευνήσουν περαιτέρω το περιστατικό και διοργάνωσαν μία σειρά πειραμάτων. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι το άνθρωπος δεν προσφέρει βοήθεια σε μία έκτακτη ανάγκη, όταν στο σημείο υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι όμως βρίσκονται σε κάποια απόσταση μεταξύ τους. Η αδράνεια αυτή δεν οφείλεται σε απάθεια αλλά σε μία έντονη αναποφασιστικότητα: «πρέπει να αντιδράσω ή όχι;»

Οι λόγοι για τους Latane και Darley είναι 3 :

Η διάχυση της ευθύνης: Η τάση του ατόμου να υποθέτει ότι οι άλλοι θα αναλάβουν την ευθύνη για κάτι που γίνεται με αποτέλεσμα κανείς να μην το κάνει. Πρόκειται για ένα από τα αίτια του φαινομένου του αμέτοχου παρατηρητή.

Ο φόβος της κοινωνικής δεξιότητας: Η ανησυχία μήπως ενεργήσει κανείς ανάρμοστα ή κάνει κάποιο ανόητο λάθος, παρουσία άλλων. Ο φόβος της γελοιοποίησης παρεμποδίζει τυχόν αποτελεσματικές αντιδράσεις από τα μέλη μιας ομάδας σε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Κοινωνική επιρροή: Όταν οι άνθρωποι που βρίσκονται μπροστά σε ένα περιστατικό είναι παθητικοί και εφησυχασμένοι, η κατάσταση μπορεί να μπορεί να φανεί λιγότερο σοβαρή.

Αισιόδοξο είναι ότι στο Πανεπιστήμιο του Κορνέλ φοιτητές που είχαν παρακολουθήσει εισαγωγικό μάθημα Ψυχολογίας που περιλάμβανε την ανάλυση του συγκεκριμένου φαινομένου, παρενέβησαν για να αποτρέψουν την αυτοκτονία συμφοιτητή τους γιατί συνειδητοποίησαν ότι αν δεν το έκαναν οι ίδιοι, δεν θα το έκανε κανένας. Το γεγονός ότι μόνο η απλή γνώση του φαινομένου μπορεί να ευαισθητοποιήσει τους παρισταμένους σε μια κατάσταση ανάγκης έχει ελεγχθεί και πειραματικά.